مجتمع پتروشیمی تبریز در زمینی به مساحت 391 هکتار و ارتفاع 1362 متر از سطح دریا در جنوب غربی  شهر تبریز و در غرب پالایشگاه تبریز احداث شده است.
   اجرای طرح مجتمع پتروشیمی تبریز در قانون بودجه سال 1366 کل کشور تصویب شد . فعالیتهای طراحی و مهندسی در  نیمه دوم سال 1368 و عملیات نصب در سال 1371 آغاز گردید.
زمینه کار مجتمع عمدتا تولید پلاستیکهای خام (پلی اتیلن ، پلی استایرن ها و ABS) می باشد.
  مواد اولیه اصلی مجتمع،نفتای سبک و سنگین و گاز مایع می باشد که بخش عمده آن از پالایشگاه تبریز و مابقی توسط خط لوله و تانکر از پالایشگاه تهران و جنوب تامین می شود.
در حال حاضر به علت عدم تکافوی خوراک تولید شده در این پالایشگاه ، قسمتی از خوراک توسط خط لوله و تانکر از پالایشگاه تهران و جنوب کشور تامین می گردد.آب مصرفی توسط سازمان آب منطقه ای آذربایجان شرقی تامین شده و برق مورد نیاز در نیروگاه خود مجتمع تولید می شود.
مجتمع از تعدادی واحدهای تولیدی (میانی و نهایی)و تعدادی واحد سرویس های جانبی تشکیل یافته است.
     واحد الفین که به منزله واحد مادر و تامین کننده خوراک اصلی سایر واحدها می باشد در دی ماه 1375 راه اندازی شده،آخرین واحدهای تولیدی فاز اصلی در فروردین 1377 و واحدهای اولین فاز توسعه (ABS و بوتادین) در تیرماه 1382،واحد پنتان در سال 1384 و واحد پلی استایرن مقاوم2 در بهمن ماه 1389 و واحد هیدرژوناسیون برش C5 , C4 در اردیبهشت 1392 توسط کارشناسان مجتمع و شرکت های داخلی طراحی ، نصب و راه اندازی شده اند.
در حال حاضر سهام شرکت عمدتا در اختیار شرکت پالایش نفت تبریز بوده و مابقی متعلق به شرکت سرمایه گذاری و مدیریت سهام امیر،سازمان تامین اجتماعی و شرکت سرمایه گذاری استانی (سهام عدالت)می باشد.